Het eerste waar ik mee wil beginnen is dat ik het oprecht heel leuk vind dat je weer mee leest. Dat stimuleert mij nog meer om door te gaan met bloggen en ik moet zeggen dat het ook een beetje psychisch werkt. Alles wat we gedaan hebben beleef ik nog een keer en ik kan alles wat we hier beleven en leren van me afschrijven. Om een beeld te krijgen van waar ik nu zit zal ik proberen de situatie te schetsen.
Het is Maandag 5 Dec, 10:24 om precies te zijn en ik zit op een bank in de kleermakerszit. Ondertussen is het 10:25 en luister ik naar Suzanne en Freek. Op een bank klinkt natuurlijk best vaag dus ik zal er iets meer op induiken. MR SISTA is een cafe - espresso bar waar je heerlijk kan ontbijten, lunchen of avondeten. Ze hebben naast gewone tafels ook aan de muurkant tafels geplaatst met banken. Lekker slippertjes uit en in de kleermakerszit. Het cafe is op loopafstand van ons guesthouse, zo kom ik ook nog een beetje aan mijn stappen. Ik begin de laatste paar ochtenden eerst met een stukje lezen, ik heb hier een heel mooi boek gekocht. Love for the imperfect things, Haemin Sunim. 1000% een aanrader. De essentie van het boek gaat over hoe je op een andere manier leert kijken naar jezelf, relaties, familie banden en de wereld er omheen. Het leuke is dat na een verhaal van Haemin een aantal quotes, gedichten of korte adviezen komen. Daarvan bleef er eentje heel erg hangen en dat is deze "Life isn't about waiting for the storm to pass. It's about learning to dance in the rain". Je mag er even over nadenken haha maar ik haalde er heel veel uit. Ondertussen ben ik veranderd van positie en zit ik weer normaal op de bank. Ik kijk naar mijn lijstje van dingen die we ondertussen gedaan hebben en dat lijstje is toch best vol weer. Ik heb hem van tevoren gemaakt zodat ik niks vergeet voor in de blog.
Bovenaan staat met grote letters fris en fruitig. Zo voelt het ook gek genoeg. De laatste paar weken wist ik niet zo goed wat ik nou eigenlijk wou doen hier. Vandaar dat ik het bloggen even liet voor wat het was want vind ik het nou echt leuk of doe ik het voor de vorm en vooral voor de mensen thuis? Ik had opeens zoveel focus op andere mensen dat ik helemaal mijn verhaal vergat. Ik ben hier samen met mijn grote liefde in het begin van zo'n mooie en gave wereldreis. Een reis waarbij het voor mij ook een avontuur is om te kijken of er nog meer passies zijn dan alleen het kappersvak maar dan alsnog is er een ding het aller belangrijkste GENIET. Geniet van de vrijheid dat wanneer je zin heb in het strand dat je gaat. Als je zin heb om een film te kijken in bed midden op de dag, doe lekker. Zin om te bloggen? ga lekker bloggen. Ik zal hier niet te diep op in gaan maar we zijn in Nederland zo geprogrammeerd om altijd iets te MOETEN en dat laat ik hier helemaal los.
Om lekker te doen wat ik wil en hier te leven moest er wel iets geregeld worden. Een visum want die was al bijna verlopen. Het hele proces ging best snel. We moesten hier in Canggu langs Bali Solve, hun regelen eigenlijk alles voor je. Ons paspoort moesten we daar inleveren zodat hun het konden opsturen naar het Bali immigration office. Als het paspoort daar was aangekomen moesten wij langs voor een foto en vingerafdrukken. Dat was me nog een ochtend. Bali solve had ons de datum doorgegeven dat we naar de immigration konden gaan en dat was vorige week maandag. Het advies was om er rond 7 uur in de ochtend te zijn aangezien het altijd heel druk is. Ik kreeg Maikel dan gelukkig zo ver om weg te rijden om 7 uur want hij vond het natuurlijk onzin om zo vroeg te gaan. Het was een half uurtje rijden voor ons dus kwamen we rond half 8 aan in Denpasar. Bij het aanmelden kregen we een kaartje met een nummer dat opgeroepen werd als je aan de beurt was. Ik maak geen grap wij hadden nummer C119 en C120 en het tv scherm waar op verscheen welke nummers aan de beurt waren stond op C021, C014 en C022. We konden dus nog wel even wachten. Om de tijd te dooien hadden we maar ontbijt besteld via gojek dat er na ongeveer een half uurtje wachten was. Eenmaal aan de beurt was het een foto, vinger afdruk en een klein praatje met wat je hier aan het doen bent, dat ging heel snel. We stapten rond 10:30 weer in de auto richting Canggu. Het verkeer was uiteraard door het tijdstip verschrikkelijk druk, we hebben i.p.v het half uurtje van de heen weg er anderhalf uur over gedaan om terug te komen. We hadden gelukkig airco in de auto. Op dit moment kunnen we de paspoorten weer ophalen dus dat gaan we vandaag doen. In de avond kregen we nog een hele mooie lucht te zien.
Die lucht bleef niet de hele tijd zo mooi want in de avond ging het zo hard donderen en bliksemen. Alsof we in een film zaten. Ik heb het nog nooit zo hard horen donderen dat je bijna het idee heb dat het huis straks in elkaar valt. De bliksemschichten waren ook zo vel. Gelukkig werden we die ochtend wakker en leek het alsof er niks was gebeurt.
Ondertussen waren Maikel en ik 7,5 jaar samen! 27/05/15. Normaal gesproken ben ik niet zo
bezig met romantische dingen regelen alleen dit keer vond ik dat Maikel het verdient had. Hij is zo hard aan het werk maar daarnaast probeert hij ook leuke dingen te blijven doen voor ons. Ik wist natuurlijk dat Maikel niet door had dat we deze maand 7,5 aan zouden tikken, ik kwam er zelf ook pas begin die week achter. Voordeel voor mij was dat Maikel vaak naar een vaste werkplek gaat waardoor ik heel veel vrijheid had om alles te regelen. Het idee was dat ik zijn dag zou inplannen. Even een dag in het teken van Maikel. Ik had allemaal briefjes geschreven, in een enveloppe gedaan met tijden erop dat hij ze mocht open maken. Mijn alibi was dat ik in de ochtend ging sporten, dus vanaf dat moment kon ik beginnen met de eerste verrassing. Zijn ontbijt regelen. Ik ging naar nude, zijn favoriete cafe en haalde uiteraard zijn favoriete ontbijt. Toen ik onze kamer verliet lag Maikel nog lekker te slapen dus ik bedacht me dat ik makkelijk het ontbijt zelf voor de deur kon zetten, met een harde klop op de deur rende ik snel de gang door weer naar buiten. Bij het ontbijt zat de eerste brief waar instond wat er allemaal ging gebeuren die dag en binnen had ik alle andere enveloppe gelegd die hij de hele dag mee moest nemen. Maikel zal Maikel natuurlijk niet zijn door een klop op de deur te horen en te denken: Naja ik heb niks besteld dus zal wel niet voor mij zijn. Hij bleef gewoon
liggen... dat ontbijt heeft er dus ongeveer een uur gelegen zonder dat iemand er iets mee deed. Nadat ik klaar was met sporten had ik nog steeds geen appje gekregen dus wist ik al hoe laat het was. Maikel lag waarschijnlijk nog steeds in bed dus stuurde ik hem meer een appje. Zo ging het gesprek:
T 08:58 - Roomservice
M 09:09 - Hoe laat?
T 09:15 - Roomservice + emoticon van een deur
M 09:25 - Waar
T 09:34 - Doe die kaolo (stomme) deur open
M 09:46 - Deur, wtf
He he, eindelijk had hij alles gevonden. Ondertussen was het 10 uur en kon hij zijn volgende enveloppe van 11:00 al bijna open maken. Ik had namelijk om 11:30 een massage voor hem geboekt. Na de massage kreeg hij een lekkere lunch bij een cafe daar in de buurt. Na lekker geluncht te hebben kreeg hij een pedicure. Had hij nog nooit gedaan, maar elke keer zei ik tegen hem doe dat nou! het is vooral ontspannend maar het ziet er ook mooi en verzorgd uit. Vandaar dat ik het maar voor hem had geboekt. Na de pedicure kon hij terug naar onze kamer om zichzelf te douchen en even op te frissen. Hij moest om 5 uur op het strand zijn waar ik op een groot kleed zat te wachten met een fles champagne. Om 6 uur had ik sushi geregeld en als toetje had ik gebakjes gehaald. Om alles koel te houden had ik een gat gegraven in het zand en daar ijsklontjes in gedaan. Heel veel mensen op het strand vonden het zo leuk en vooral toen we de champagne open maakte ging iedereen klappen. We hebben een hele leuke avond gehad. Op naar de 10 jaar samen!
Er zijn natuurlijk ook nog belangrijke dingen hier zoals het WK! Natuurlijk proberen Maikel en ik het zo veel mogelijk te volgen alleen met het tijdsverschil word het ons wel moeilijk gemaakt. We zijn nou niet echt nachtbrakers (vooral ik niet...) en de laatste wedstrijden begonnen pas om 00:00 en 23:00. De aankomende wedstrijd is zaterdag om 03:00. We laten ons daardoor natuurlijk niet tegen houden dus de wekker word gezet. De laatste wedstrijd tegen Amerika hebben we met een hele groep Nederlanders gekeken, die kwamen we tegen op een huisfeestje en eigenlijk zijn we de hele tijd bij elkaar gebleven. Het was een super gezellige avond geworden.
Eind vorige week gingen Maikel en ik een nachtje slapen in Lovina, dat ligt in het noorden van Bali. Het is een plek aan het strand en staat bekend om de hoeveelheid dolfijnen die daar in het wild leven. We reden woensdag om14:00 weg vanuit Canggu en kwamen eind van de dag aan in Lovina. Het is ongeveer twee en een half uur rijden. We sliepen in een hotel wat op loopafstand was van het strand waar we de volgende ochtend ook moesten verzamelen. In de avond liepen we alvast naar het strand om even wat te eten en te kijken hoe het eruit zag. Het was een klein strand met op dat moment een hele rustige zee wat zo rustgevend was. Naast de zee die mooi was hadden we die avond ook weer zo'n mooie zonsondergang. We aten allebei even een Nasi Goreng en gingen weer terug naar het hotel. Nog even langs de supermarkt voor een cola zero en een makkelijk ontbijtje voor de volgende ochtend.
*wekker 06:30*
De volgende ochtend moesten we om 07:00 op het strand zijn om mee te gaan met de dolfijnen boottocht in een traditionele Balinese boot. Eenmaal op de boot moesten we nog best een stukje varen maar na ongeveer 15 minuutjes zagen we steeds meer dolfijnen uit het water komen. Er stond deze ochtend best veel wind dus het was lastig om het verschil te zien tussen opkomend water en een dolfijn. Gelukkig werd het water steeds rustiger en konden we ook naast de boot hangen met een snorkel zodat we onderwater konden 'mee' zwemmen met de dolfijnen. Dat was zo waanzinnig mooi. Ik heb wel is met dolfijnen gezwommen in Cuba maar dat is zo'n andere ervaring dan dit. Ze kwamen zo dichtbij en je zag ook echt groepen dolfijnen met elkaar spelen onderwater. Ook waren er heel veel baby dolfijnen! We hebben best een lange tijd gevaren, rond 11:30 gingen we ook nog naar een koraalrif om daar te snorkelen. We konden daar super veel verschillende soorten vissen zien. Zelfs Nemo hebben we gezien. Naast de vissen is het ook heel bijzonder om daar gelukkig nog koraal te kunnen zien. Koraal is de laatste paar jaren steeds schaarser geworden, dat vertelde onze Balinese gids. Ik schat dat we rond 12:30 weer bij het hotel waren. De taxi die ons de heen weg bracht kwam ons ook weer ophalen dus die stond al op ons te wachten. Hij had zelf voorgesteld om op de terug weg langs een paar watervallen te gaan. De rit naar Lovina is namelijk 2 en een half uur. Ook een goede manier om even de benen te strekken. We hebben uiteindelijk 2 watervallen bezocht. Je had er veel meer maar het ding is dat Maikel en ik het altijd wel gehad hebben na een paar watervallen. We kennen mensen die de hele dag door watervallen bekijken maar dat is voor ons niet weggelegd. Twee was voldoende, de andere hadden we vriendelijk afgewezen. Bij de laatste waterval waren we ook bijzonder snel terug vond onze chauffeur haha. Dat kwam omdat we de weg naar beneden twee gasten tegen kwamen met een scooter die ons wel voor 30.000 rupiah naar beneden en naar boven wouden brengen. Dat gebeurt hier trouwens heel veel, die gasten doen dat de hele dag. Vergeet namelijk niet dat om die watervallen te kunnen bekijken je een paar km naar beneden moet lopen. Waarbij de heen weg nog niet zo'n probleem is maar je moet ook weer terug naar boven. Als het aan mij ligt nemen we gewoon de benen wagen maar als je Maikel kent is hij liever lui dan moe als het gaat om sportieve activiteiten. Het is ook alsof die gasten al zoveel mensen kennis hebben op gedaan dat ze aan Maikel zien dat hij een lift wil. Ik bedenk me nu dat de mensen kennis misschien ook gebaseerd kan zijn door de gezichtsuitdrukking van Maikel. Al met al kwamen we dus best snel weer terug bij onze taxi en wouden we het laatste stukje in een keer doorrijden naar Canggu.
Wat ook heel leuk is... We zijn sinds gisteren weer begonnen aan The Hobbit en daarna Lord of the rings! 3 x raden waarom we perse deze films willen gaan kijken ;). Het heeft te maken met een volgende trip!
Bij deze ga ik de blog weer afsluiten en spreek ik jullie snel weer!
-X-
Tatum
Comments